მშვიდობით, გოდარ!

ამ წამს ნაადრევად გამოვედი საავტორო კინოს ბათუმის საერთაშორისო ფესტივალის ერთ-ერთი (არა საკონკურსო) ფილმიდან:

მშვიდობით ენავ, ჟან–ლიუკ გოდარი, საფრანგეთი, 2014 წ; 70 წთ

არ მახსოვს, რომელი პოსტი იყო, მაგრამ ადრე დავიფიცე, ფრანგულ კინოზე მეტს არ მოვცდები მეთქი.

მოკლედ:

ჟან-ლიუკ გოდარ, იცი რას გეტყვი, – მსგავსი ტიპის ნაწარმოებისთვის არსებობს ლიტერატურის ჟანრი. დიდი სიამოვნებით წავიკითხავდი შენს მოსაზრებებს წიგნის სახით, მაგრამ, ჩემი მოკრძალებული მოსაზრებით, სულ ტყუილად მოაცდინე გადასაღები მოედანიც, ტექნიკაცა და მთელი პერსონალი.

პ.ს. არა მგონია, 3D-მ აღნიშნული ფილმის გადარჩენა მოახერხოს.

მშვიდობით, გოდარ! ხელებიც დამიბანია…

გოდარის ფანებმა: “მე მაპატიეთ.”