2015 წლის 09 აგვისტოს გიორგი და მისი უახლოესი ნათესავები ჩვენსას გვესტუმრნენ. პატარა სუფრა გვქონდა. გაცნობითი ხასიათის.
შეხვედრას სტატუსი უნდა ჰქონოდა და მიუხედავად იმისა, რომ ჩვენი მომავალი მეჯვარეები გვერდით არ გვყავდნენ, ბეჭდები გავცვალეთ და სტუმრობას ნიშნობის იარლიყი დავადეთ.
როგორც მეგრელებს გვჩვევია, დედაჩემმა დაახვავა მაგიდაზე ბარაქა. მე რაც შემეძლო, ვეხმარებოდი. მაგრამ ლომის წვლილი სწორადაც რომ მას და მის ოქროს ხელებს მიუძღვით.
სუფრა რომ გავშალეთ, იმის ნაცვლად, მოვმზადებულიყავი – პაპარაცობა დავიწყე.
თუმცა, მოსამზადებლადაც მეყო დრო. ფანჯრიდან გავიხედე. ხომ არ მოდიან მეთქი… 😀 მართალია, რაპუნცელივით გრძელი თმა არ მაქვს, მაგრამ, ვინცობაა და თუ რამეა, ნაწნავს გადავაგდებ თქო.
სტუმრების ნაცვლად ფანჯარაში ჩემი ბიძაშვილი ანა დავლანდე, რომელიც სკეიტ ბორდზე მჯდომარე ძირს მიგორავდა.
6 საათისკენ სასურველი სტუმრებიც მოადგნენ ჩვენს კარებს. საღამომ სასიამოვნოდ ჩაიარა. ბეჭდები გავცვალეთ, მოლოცვები მივიღეთ და დავიშალეთ.
იხილე ყველა პოსტი სერიიდან “ჩემი ქორწილი” ❤
სუფთა ფურცლიდან 